Karachi Nuclear Power Plant

De Karachi-kerncentrale in Pakistan is een belangrijk energieproject van samenwerking tussen China en Pakistan, en het is ook het eerste overzeese project dat China's onafhankelijk ontwikkelde derde generatie kernenergie-technologie, "Hualong One" gebruikt. De fabriek bevindt zich langs de kust van de Arabische Zee in de buurt van Karachi, Pakistan, en is een van de mijlpaalprestaties van de China-Pakistan Economic Corridor en het Belt and Road Initiative.

De Karachi-kerncentrale omvat twee eenheden, K-2 en K-3, elk met een geïnstalleerde capaciteit van 1,1 miljoen kilowatt, met behulp van de "Hualong One" -technologie, die bekend staat om zijn hoge veiligheid en economische prestaties. De technologie beschikt over een 177-core ontwerp en meerdere passieve veiligheidssystemen, die in staat zijn om extreme situaties zoals aardbevingen, overstromingen en botsingen van vliegtuigen te weerstaan, waardoor het de reputatie als een "nationaal visitekaartje" op het gebied van kernenergie oplevert.

De bouw van de Karachi -kerncentrale heeft een grote invloed gehad op de energiestructuur en economische ontwikkeling van Pakistan. Tijdens het bouwproces overwon Chinese bouwers meerdere uitdagingen, zoals hoge temperaturen en de pandemie, die een uitzonderlijke technische kracht en samenwerkingsgeest aantonen. De succesvolle werking van de Karachi -kerncentrale heeft niet alleen het stroomtekort van Pakistan verlicht, maar heeft ook een model ingesteld voor een diepe samenwerking tussen China en Pakistan in de energiesector, waardoor de vriendschap tussen de twee landen verder wordt versterkt.

Concluderend is de Karachi-kerncentrale niet alleen een mijlpaal in de samenwerking tussen China-Pakistan, maar ook een belangrijk symbool van de Chinese kernmachtingstechnologie die de wereld bereikt. Het draagt ​​de wijsheid en oplossingen van China bij aan de wereldwijde energietransformatie en het bestrijden van klimaatverandering.